ja juz nawet nie pamietalam ze moje serduszko umie bic tak szybko... ono tez nie pamietalo... a jednak umie... i takie cieplo. i oh... i ze niby dlaczego...? i po co...? i eh... i ten glos... - czesc. robimy postepy. heh. i juz chcialam zapytac 'co tam' ale w glowie rozbrzmialo mi 'pudel. juz nigdy nie bedzie normalnie...' nie bedzie. nigdy. nie bedzie. nigdy. nie bedzie. nigdy. nigdy nigdy... i tak nie moglabym sie przytulic. wiec nie. pozostanmy przy czesc. a pozniej bede sobie mowic ze jestem glupia i ze nie powinnam - tak jak to robie teraz. i moze sie napije - metoda Zooza - choc wiem ze przeciez nie pomoze. a nie_myslec nie umiem. oj... pelno Cie TU jeszcze... nie chce nie chce nie chce... (!)