i would do anything for love... i'd run rihgt into hell and back... i would do anything for love... i'll never lie to you and that's a fact... i would do anything for love... anything you've been dreaming of...
and some night you're carved in ice...
a jednak sa tez piekne dni... takie ktorymi mozna sie cieszyc od samego rana... takie podczas ktorych mozna chodzic po miescie w objeciach swojej milosci... i usmiechac sie do wszystkich... i do wszystkiego... i do zycia...
a teraz konczy sie jeden z takich moich pieknych dni... takich ktore chcialoby sie pamietac dlugo dlugo...
kocham...
odwaga...? dzis... wreszcie... po raz pierwszy... przyznalam sie sama przed soba ze jednak jest cos czego zaluje...
nienajlepiej mi z ta swiadomoscia...
<kojacy zapach cynamonu...>
mam ochote na winogrona...
<rozmarzony pudel...>
...and pray distorted eyes when everything is clearly dying...
a ja bym chciala choc raz poczuc niebo w slowach... byc adresatem pijanej w zachwycie milosci...
i pozwolcie mi zamknac skrawek nieba w szklanej szkatulce... w tej samej w ktorej trzymam marzenia...
- kiedy bedziemy sie kochac...?
- heh... monotematyczny jestes...
- ale ja chce zebysmy sie kochali... tak juz na zawsze...
a ja nie wiem czy chce...
jestem dziewczyna... dziewczynka... mala grzeczna dziewczyna... (ewentualnie nie wnikajmy w ta grzeczna...) i dobrze mi z tym... a czlowiek z ktorym jestem potrzebuje kobiety... i co...? i smutno...
moze i moglabym sie zmienic... nie wiem czy bym umiala ale zalozmy ze to przeskocze... moze jakos... inna bajka jest czy chce... i mialabym sie wyrzec tego o co walczylam przez ostatnie 3 lata...? ta cala gowniana unisexualnosc... rownouprawnienie... tak po prostu...? bo komus sie tak podoba... zrezygnowac z tego czym sie zylo ladny kawalek czasu...? porzucic to dla czego sie budzilo every morning...? unicestwic wszelkie mocno juz zakorzenione przekonania...? wyniszczyc przyzwyczajenia...? nabrac nowych... kontrastowo innych... odmiennych... sprzecznych z dotychczasowymi...
tak - kocham...
tak - jestem zdolna do poswiecen...
tak - moge sie zmienic...
ale czy az tak...? warto...? zebym chociaz miala pewnosc ze sie uda... a jak juz sie uda to bedzie idealnie... a tej pewnosci brakuje i z nikad nie zamierza nadejsc...
moj wolny wybor... moja decyzja... decyzja ktora jesli bedzie negatywna moze sie okazac ostateczna... a tak bym nie chciala...
GDZIE MOJ BUNT...?!?! gdzie stwierdzenia ze jestem dzieckiem... ze nie chce dorastac... ze odciagne to najdluzej jak sie uda... i co...? rzuc wszystko w cholere bo pojawil sie mezczyzna...? boshe...
boje sie... boje sie ze nawet jesli sprobuje to sie nie uda... a moze nawet... i uda sie i nic to nie zmieni... tak strasznie sie boje...
heh... chyba chwilowo mi better... ale spokojnie - przejdzie mi... (i to pewnie juz wieczorem...)